কেতিয়াবা, ভয়ত চিৰিৰে নামি যোৱাৰ সপোন দেখাটো এক প্ৰকাৰৰ সপোন দেখা যায় যেতিয়া সপোন দেখাজনে নিজৰ জীৱনৰ এনে এটা মুহূৰ্তৰ মাজেৰে পাৰ হৈ যায় যেতিয়া তেওঁ নিজকে উন্নত কৰিবলৈ বা কিবা এটা শিকিবলৈ চেষ্টা কৰে যিটো তেওঁ জানে যে বহু সময়ৰ প্ৰয়োজন হ’ব আৰু তেওঁৰ ফালৰ পৰা সমৰ্পিততা, আৰু এই জ্ঞান নতুন হোৱাৰ বাবেই ই ভয় আৰু অনিশ্চয়তাৰ অনুভূতি আনিছে।

মনত ৰখা উচিত যে এই শিক্ষণ বস্তুগত জীৱনৰ সৈতে জড়িত কিবা এটাৰ সৈতে জড়িত হোৱাটো বাধ্যতামূলক নহয়, যেনে... আপোনাৰ অঞ্চলৰ কাম বা অধ্যয়নৰ সৈতে জড়িত কিবা এটা। এইটো কেৱল নিজৰ আত্মসন্মান, আত্মজ্ঞান গঢ়ি তোলা আৰু তেতিয়ালৈকে সীমিত হৈ থকা আচৰণ আৰু মানসিক আৰ্হিৰ পৰিৱৰ্তন কৰাত মনোনিৱেশ কৰা হ’ব পাৰে।

ৰূপকভাৱে ভয়ৰ সৈতে চিৰিৰে নামি যোৱাৰ সপোন দেখাটোৱে বুজায় যে ভয় হ’ব পাৰে ক আমি হয়তো কোনো অজ্ঞাত বাস্তৱৰ সন্মুখীন হ’বলৈ ওলোৱা অনুভৱটোৱে (চিৰিবোৰ যিটো গন্তব্যস্থানলৈ লৈ গৈছে) সাধাৰণতে কঢ়িয়াই অনা অনিশ্চয়তাৰ প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।

যেতিয়া আমি কিবা এটাৰ ফলাফলৰ বিষয়ে অনিশ্চিত হওঁ, তাত্ত্বিকভাৱে আমি সকলোৱে জানো যে আমি এই সম্ভাৱনা মুকলি কৰি ৰাখিব লাগে যে প্ৰয়োগমূলক পৰিৱৰ্তনে আমি বিচৰা আৰু আমি প্ৰথমতে নিবিচৰা বস্তু দুয়োটাকে আনিব পাৰে, পাছলৈ আমাক অপ্ৰীতিকৰ বস্তু হোৱাৰ ধাৰণা দিব পাৰে, নহয়নে? কিন্তু বাস্তৱতা হ’ল বহু সময়ত আমি এই ধাৰণাটো আমাৰ জীৱনত প্ৰয়োগ কৰাত ব্যৰ্থ হওঁ আৰু...সম্পূৰ্ণৰূপে বিশ্বাস কৰক। এয়া একেবাৰে স্বাভাৱিক, অজ্ঞাতে আমাক ভয় খুৱাইছে। আৰু ই আমাৰ অতি জীয়াই থকাৰ প্ৰবৃত্তিৰ অংশ, কিয়নো মানুহে স্বাভাৱিকতে নিশ্চিত কৰিব বিচাৰে যে প্ৰকৃততে তেওঁ ভৰি থৈ দিয়া ঠাইখন নিৰাপদ আৰু আগবঢ়াব পৰা কিছু স্থিৰতা, যদিও আপেক্ষিক।

ভয়ৰে চিৰিৰ পৰা নামি সপোন দেখাটোৱে বুজায় যে এই মুহূৰ্তত সপোন দেখাজনে বিশ্বাস কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে তেওঁ আকাংক্ষিত পৰিৱৰ্তনৰ সন্ধানত অনুসৰণ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লোৱা এই “চিৰি”টোৱেই নেতৃত্ব দিছে তেওঁক এটা ভাল ভাগ্যলৈ। আপোনাৰ পদক্ষেপসমূহ আত্মবিশ্বাসেৰে অনুসৰণ কৰাৰ সময় আহি পৰিছে, আৰু সৰ্বোপৰি গ্ৰহণযোগ্য হোৱাৰ সময় আহি পৰিছে।

আমি গ্ৰহণযোগ্য হোৱাৰ ক্ষমতাৰ ওপৰত কাম কৰিব পাৰো, কেৱল চেষ্টা কৰিয়েই আমাৰ য়িন আৰু নাৰী শক্তিক শক্তিশালী কৰিব পাৰো আমি নিজকে কেনেকৈ সন্মুখীন হওঁ আৰু নিজৰ সৈতে মোকাবিলা কৰোঁ তাৰ ক্ষেত্ৰত পৰিৱৰ্তন প্ৰয়োগ কৰক।

আমি প্ৰায়ে আমাৰ চিন্তাক নীৰৱ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিবলগীয়া হোৱা প্ৰৱণতাটো সলনি কৰিবলৈ চেষ্টা কৰাটো এটা উদাহৰণ হ'ব পাৰে। যেতিয়া আমি নিজকে কিবা এটা কৰিবলৈ, অভিনয় কৰিবলৈ বাধ্য কৰোঁ, তেতিয়া আমি ইয়াং হৈ আছো। তেতিয়া আমি ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে নিজকে প্ৰশিক্ষণ দিব পাৰো যে এই চিন্তাবোৰ অধিক মনোযোগেৰে শুনিবলৈ চেষ্টা কৰিব পাৰো, নতুন অভ্যাস ৰূপায়ণৰ জৰিয়তে। আমাৰ চিন্তাবোৰ বহীত লিপিবদ্ধ কৰা, কাৰণ আত্মবিশ্বাসী বন্ধুৰ সৈতে কথা পতা কোনোবা এজন হ’ব পাৰে। এই মনোভাৱটো যদিও সহজ, অতি ইতিবাচক, কাৰণ ই আমাক আমি ভবা সকলো কথাকে কেৱল দমন আৰু চেঞ্চৰ কৰা (আকৌ, ইয়াং হোৱা) আচৰণৰ আৰ্হিৰ পৰা ওলাই আহিবলৈ বাধ্য কৰে – আৰু...বিভিন্ন কাৰণত আমি ইয়াক ভুল বা অনুপযুক্ত বুলি বিচাৰো।

আন এটা উদাহৰণ হ'ব পাৰে দিনটোত কেইমিনিটমান সময় সংৰক্ষণ কৰি গোটেই দিনটোত আমি থকা খং আৰু দুখৰ মুহূৰ্তবোৰক কিহে প্ৰেৰণা দিছিল যেন লাগে, সেইবোৰ বুজিবলৈ চেষ্টা কৰা, আমাৰ স্বাভাৱিক আত্মশাস্তিৰ প্ৰৱণতাৰ বিৰুদ্ধে গৈ আৰু কেৱল নিজকে ক'বলৈ যে আমি সেই ধৰণে কাম কৰাৰ বাবে আকৌ এবাৰ কিমান মূৰ্খ, পশ্চাদগমন, অযোগ্য আছিলো।

পৰিৱৰ্তন সদায় অধিক ফলপ্ৰসূ হয় যেতিয়া আমি বুজিবলৈ আৰু মোকাবিলা কৰিবলৈ বিচাৰো তাৰ সৈতে। আমাৰ আৱেগৰ সৈতে আমাৰ সংযোগ বিচ্ছিন্ন নোহোৱাৰ গুৰুত্বক অতিশয় অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া এখন কাৰ্ড। যেতিয়া আমি এই অধ্যয়নটো কৰিবলৈ সক্ষম হওঁ, উদয় হোৱা প্ৰতিটো আৱেগৰ আঁৰৰ যুক্তিসংগত অৰ্থ বুজিবলৈ বিচাৰি, ইয়াং (যুক্তিসংগত অৰ্থ বিচাৰিলে) আৰু য়িন (শ্ৰৱণ আৰু অনুভৱ)ৰ সংমিশ্ৰণ ঘটাওঁ, তেতিয়া আমি নিজৰ মাজত এনে এক প্ৰজ্ঞা বিচাৰি পাওঁ যিটো এটা মূল প্ৰৱেশৰ দৰে এটা ট্ৰেজাৰ চেষ্টলৈ। আমি উপলব্ধি কৰোঁ যে আমাৰ আৱেগে সদায় আমালৈ এনে বিষয়ৰ ধাৰণা আনিব পাৰে যিবোৰৰ ওপৰত তেতিয়ালৈকে কাম কৰা হোৱা নাছিল।

“MEEMPI” INSTITUTE OF DREAM ANALYSIS

The Meempi Institute সপোন বিশ্লেষণৰ, এটা প্ৰশ্নাৱলী তৈয়াৰ কৰিছিল যাৰ লক্ষ্য হৈছে আৱেগিক, আচৰণগত আৰু আধ্যাত্মিক উদ্দীপকসমূহ চিনাক্ত কৰা যিয়ে... ভয়ত চিৰিৰে নামি অহা ৰ সপোন এটাৰ জন্ম দিলে।

চাইটত পঞ্জীয়ন কৰাৰ সময়ত আপুনি আপোনাৰ সপোনৰ কাহিনীটো এৰি দিব লাগিব, লগতে প্ৰশ্নাৱলীৰ উত্তৰ ৭২টা প্ৰশ্নৰে দিব লাগিব। শেষত আপুনি এটা প্ৰতিবেদন লাভ কৰিব য’ত আপোনাৰ সপোন গঠনত অৰিহণা যোগোৱা মূল কথাবোৰ প্ৰদৰ্শন কৰা হ’ব। পৰীক্ষা দিবলৈ চাওক: মীম্পি – ভয়ত চিৰিৰে নামি যোৱাৰ সপোন